In een week tijd kan de wereld op z’n kop staan. Sterker nog, in een moment is de wereld niet meer wat hij geweest is. Eerder ervoer ik dit bij het zien van de beelden van de Twin Towers op 11 september 2001 en bij de moord op Pim Fortuyn op 6 mei 2002. Een week na de aanvullende maatregelen in verband met het corona virus, is de wereld voor mij volledig anders dan daarvoor.
In mijn eerdere columns heb ik het belang van zelfsturing benadrukt en heb ik geschreven over wat leiderschap zou moeten zijn. Nu er een gemeenschappelijk belang is dat ons samenbindt als Nederlanders, lijkt het bijna overbodig om het daarover te hebben. We zien docenten die in no-time oplossingen vinden voor het afstandsonderwijs en overstappen op digitaal lesgeven. Soms met meer moeite, maar het gebeurt wel! Moet ik het dan nog hebben over zelfsturing?
We zien ziekenhuisbestuurders die in goed overleg zorg dragen voor alle patiënten die getroffen worden door het virus, en via een landelijk netwerk zorgen zij er ook voor dat nieuwe patiënten in de toekomst goed opgevangen kunnen worden. Moet ik het dan nog hebben over de kracht van adaptief leiderschap?
Waar ik het wel over kan hebben is het moment waarop wij veranderingen inzetten. Ik wil het corona virus zeker niet bedanken, maar het is opvallend dat grote uitdagingen opeens gerealiseerd kunnen worden als er voldoende urgentie is. De kracht van systemen blijkt hardnekkig, en zolang de urgentie uitblijft zien we dan ook dat deze systemen ons en anderen in hun greep houden. Laat deze crisis een opstap zijn naar nieuwe manieren van organiseren en bijdragen aan nieuwe omgangsvormen, waarin vertrouwen in elkaars handelen weer centraal kan komen te staan.
Deze tijden maken van mij een nederig mens. Ik kan geen mensenlevens redden, ik heb geen vitaal beroep. Ik kan alleen gehoor geven aan en me achter de verstandige mensen scharen die oproepen om voorzichtig te zijn in ons contact (lees vooral deze oproep: https://www.facebook.com/irma.vanderkall/posts/2804822719605178). Doe het alsjeblieft voor de kwetsbare mensen, die ook ik in mijn omgeving heb. Wees verstandig in deze gekke tijden, want emoties kunnen vervelende spelletjes met ons spelen.